Bir çoğumuzun çocukluğunda yaşadıklarını hatırlattığı " ÇOCUKLUK GÜNLERİ" Şiiri geçmişi ustaca ve büyük bir özenle konu edinmiş.
Bu güzel ve anlamlı şiiri okurlarımızla paylaşıyoruz:
ÇOCUKLUK GÜNLERİ
Eski günlerimi çok özlüyorum
Bahçedeki ağaçlardan şehir kurardık
Üsküdar yaz kış ihtişamlı dururdu
Bağcılar vardı uçurumun dibi gibi
Bahçenin en sonunda ve ıssız
Bir tek ona tırmanmaya korkardık
Sarıyer'in (adı gibi) sarı olmadığını
Anaokulunda annem olmayınca anladım
Anladım ki adı lügatta geçen
Mânâda sınıfta kalmış kelimeler varmış
Mezarlık duvarlarından atlarken
Yazık ettik dizlerimize
Yara bere içinde bitti oyunlarımız
Ömrümüze temiz bir sayfa işlemişiz
Hiç farkında olmadan
Kütüphanelerde öğrendik sessiz kalmayı
Sonra konuş dediler, inadına sustuk
Şimdi çocukluğum geldiğinde aklıma
Kocaman bir suskunluğa bürünüyorum
İyi ki büyüdüm desem yalan
Hasretim daha beter suskunluğumdan
Anda kalmak mümkün olmadı gitti
Ya da büyümek için can attık durduk
Kaç yaş eskittim de yazdım o günleri
Çok şey değişti zaman modasında
Ama hâlâ değişmedi kışa olan tutkum
Yeniden doğmak gibi
Tertemiz, ahsız ve günahsız
İçimde hiç erimeyen kar mevsimine
Masum bir çocukluk bırakıyorum
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.