Tüm sınıflarımız bu görsel tarihi zenginliği ziyaret ederek hazırlanan sunumları izlediler. Sergi sonrasında  öğrencilerimize ve velilerimize Çanakkale savaşlarında askerlerimizin bir günlük yemek menüsü olan üzüm hoşafı ve çeyrek dilim ekmek ikram edildi. Etkinlik kapsamında Okul Müdürü Ayhan GÖKEL günün anlam ve önemi ile ilgili yapmış olduğu konuşmada;

Tarihimizin unutulmaz şanlı günleri vardır. Böyle günler, başlı başına destan ve tek başına bir ulusun tarihinde dönüm noktasıdır. Siyasi tarihimizi yazanlar, Türk ulusunun kaderini tayin eden en büyük dönüm noktasının 18  MART 1915 Çanakkale direnmesi olduğunu söylerler. Çanakkale bağımsız yeni Türkiye’nin  başlangıç noktasıdır. İşte bu nedenle bu önemli günü elbette anmadan geçemezdik.

Çanakkale savaşı yiğidin harman olduğu yerdir.

M.Akif ERSOY’un “Tek dişi kalmış canavar”şeklinde tarif ettiği düşman ordusunun ölüm kusan makineleri, Anadolu’nun kahraman yiğitlerini harman gibi savururken,oluk oluk akıtılan kanlar,ileride gelecek olan “cennetâsâ bir bahar”ın haberini veren toprak altındaki tohumalrı sulamaktadır.

           1915’de Gelibolu Yarımadasın’da yaşananlar Ne bir masal ve Ne de  basit bir toprak kavgasıdır.                

         Yaşanan bu Gelibolu Mahşerinin baş aktörleri sadece İngiltere Fransa ve Rusya’dan ibaret değil, büyük şairin ifadesiyle “Kimi Hindu, kimi yamyam, kimi bilmem ne bela” dediği savaşın hedefi İstanbul, merkezi Gelibolu Yarımadası, Gelibolu yarımadasındaki Kınalı Mehmetçikler, Osmanlı cihan devletinin paylaşımıdır.

             Çanakkale sırtlarında savaş başladığında düşman güçlerinde en modern kara ve deniz silahlarıyla 506 top namlusu mevcutken; bizim birliklerimizde sadece 72 top bulunmaktaydı. 506 güçlü toptan atılan korkunç mermiler boğazın iki yakasını toz-duman içerisinde bırakmıştı. 253 bin şehit vermemize rağmen bütün dünyaya “ÇANAKKALE GEÇİLMEZ” dedirten;

          O yüksek ruh ve inancın bilinmesinde fayda olduğunu düşünüyorum.

Çanakkale Zaferi'ni anlamak için; Normal zamanlarda kaldıramadığı 276 kiloluk top mermisini namluya sürerek adını tarihe yazdıran  Seyyit Onbaşı'nın taşımış olduğu inanç ve iman gücünün bilinmesinde fayda olduğunu düşünüyorum.

           Çanakkale Zaferi'ni anlamak için; Yozgatlı Kınalı Hasan'ın Annesi  “ Hatice Annenin” oğluna yazdığı mektubunda;

             “ Ey gözümün nuru Hasan!  bizde kurbanlık koçların başlarına kına yakılır ondan sonra kurban edilir. Sen bizim İsmail’imizsin. Sen kınalı kuzumuzsun. Seni bu vatan için kınalı kurban olarak yolladım. Onun için saçlarına kına yaktık”. Dediği mektubun satır aralarını iyi anlamak lazım.

               Çanakkale Zaferi'ni anlamak için;  Elindeki bombanın patlamasıyla sağ kolunu kaybeden Mehmet  Çavuş’un hastaneden tabur komutanına yazdığı mektupla;          

         Sağ kolumu kaybettim,zararı yok,sol kolum var.Onunla da çok iş görebilirim.hastaneden taburcu olur olmaz  savaşa katılmak istiyorum. Diyen Mehmet Çavuşların destanını  anlamak lazım..

      Çanakkale Zaferi'ni anlamak için;  Tâ ötelerdeki anaların  “yavrularım” diye bir taraftan ağıt yakarken,bir taraftan da evladının şehit olduğunu duyunca  ellerini göğe kaldırır “Ya  Rabbim sana yüz binlerce şükürler olsun ki ben de  bir şehit annesi oldum”.diye gururdan başı semavileşmekte olan annelerin taşıdığı iman ve inancı tanımak gerekir...          

   Çanakkale Zaferinin anlamakiçin;        

Komutan cephede dolaşırken oturmuş ağlayan birkaç askere rastlar.

-Evladım niçin ağlıyorsunuz? diye sorar.

-.......(Askerlerden cevap yok)

Komutan tekrar sorar

-Evlatlarım,eğer annenizi, babanızı, çocuklarınızı özlediniz de evinize dönmek istiyorsanız gidebilirsiniz.

Bunun üzerine ağlaşan askerler, komutanlarına şöyle derler;

-- Komutanım,bizim derdimiz  ne annemiz ne babamız ne de evlatlarımızdır.Biz evimizden ayrılırken ailemizle helalleşip şehit olmaya geldik. Bizim arkadaşlarımız şehitlik mertebesine erdiler. Biz olamadık.Şimdi hangi yüzle memleketlerimize döneceğiz, bilmiyoruz. İşte biz bu halimize ağlıyoruz. Diye söyleyen kahramanları tanımak lazım...

                        Çanakkale Zaferinin anlamakiçin; Mustafa Kemal ATATÜRK'ün;

             “Biz, kişilerin kahramanlık sahneleriyle ilgilenmiyoruz. Yalnız size Bomba Sırtı olayını anlatmadan geçemeyeceğim. Karşılıklı siperler arasında  mesafemiz sekiz metre,yani ölüm kesin...

              Birinci siperdekiler hiçbiri kurtulamamacasına hepsi düşüyor, ikincidekiler onların  yerine  geliyor.Fakat ne kadar imrenilecek bir soğukkanlılık ve tevekkülle biliyor musunuz? Öleni  görüyor,üç dakika sonra öleceğini biliyor,en ufak bir  duraksama bile göstermiyor; Sarsılmak yok ! Okuma bilenler ellerinde  Kuran’ı Kerim  Cennete girmeye hazırlanıyorlar. Bilmeyenler Kelime-i  Şahadet getirerek yürüyorlar. Bu, Türk  askerlerindeki ruh  kuvvetini gösteren hayrete ve tebrike değer bir örnektir. Emin olmalısınız ki Çanakkale  Muharebesini kazandıran,bu yüksek ruhtur.” dediği mehmetçiğin taşıdığı iman ve inancı tanımak gerekir...

Çanakkale Zaferi'ni anlamak için; Fazla söze gerek yok. Merhum Mehmet Akif'in değişiyle Asım'ın neslinin tanınması gerekir. Evet;

 Asım'ın nesli... diyordum ya...Nesilmiş gerçek:

İşte çiğnetmedi namusunu, çiğnetmeyecek.

Şüheda gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar...

O, rükü olmazsa, dünyada eğilmez başlar,

Vurulup tertemiz alnından uzanmış yatıyor,

Bir hilal uğruna ya Râb, ne güneşler batıyor.

Ey bu topraklar için, toprağa düşmüş asker!

Gökten ecdad inerek öpse o pak anlı değer.

Ne büyüksün ki, kanın kurtarıyor tevhidi.

Bedr’in aslanları ancak, bu kadar şanlı idi

Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?

“Gömelim gel seni tarihe” desem, sığmazsın.

dediği ve bizlere bu zaferin gururunu yaşatan şehit ve gazilerimizi şükranla anıyorum. Şehitlerimizin ruhları şad , mekanları cennet olsun...dedi.