İŞTE O YAZI:

Sobadan kalorifer peteğine milli uçak serüvenimiz!

Müslümanların, dünya üzerindeki gayrimüslimlerden daha güçlü silah yapması bizatihi Allah Teâla’nın emridir.

Yüce Allah, mukaddes kitabımız Kur’an-ı Kerim’de;

“Düşmanlara karşı gücünüz yettiği kadar kuvvet hazırlayın. Savaş atları yetiştirin ki bu hazırlıkla Allah’ın düşmanlarını, sizin düşmanlarınızı ve onların ötesinde sizin bilemeyip de ancak Allah’ın bildiği diğer düşmanları korkutup yıldırasınız” (Enfâl suresi, 60. ayet) buyuruyor.

Hz. Peygamberimiz de bir gün minberde bu ayeti okuduktan sonra, “Bilesiniz ki, kuvvet atıştır, kuvvet atıştır, kuvvet atıştır” diyerek, savunmanın önemine vurgu yapıyor.

İlahi buyruklardan da anlaşılacağı üzere barışın ve güvenliğin yolu güçlü bir savunmaya sahip olmaktan geçiyor.

Savunmanın en önemli hususiyetini ise çağın gereklerine uygun modern silah ve cephane yeterliliği ile yetişmiş insan gücü teşkil ediyor.

Geçmişte yetiştirdikleri atlar, çağın ötesindeki kompozit yaylar ve çağ açıp çağ kapatan toplarla tarihe damgasını vuran ve “Allah’ın ordusu” övgüsüne mazhar olan milletimiz, Osmanlı’nın son günlerinde “yerli ve milli savunmanın” önemini yeniden fark etti.

1910 yılında yayın hayatına başlayan Osmanlı Donanma Mecmuası’nda “İstikbal denizlerdedir” yazarken…

Ertesi yıl, 1 Haziran 1911 tarihinde kurulan “Tayyare Komisyonu” ile Türk Hava Kuvvetlerinin temeli atıldı.

1916 yılına gelindiğinde “Osmanlı Tayyare Bölükleri”nin elinde tam 90 adet aktif uçak vardı.

İstiklal Savaşı’nda Anadolu’yu kurtarıp “mavi vatan” Ege’yi palikarya artıklarına kaptırınca, geriye “gök vatan”ı korumak kaldı.

Kendisi hiç uçağa binmediği halde “İstikbal göklerdedir” diyen Mustafa Kemal’in bu sözü doğrultusunda hava sanayisine ciddi ağırlık verildi.

Kurtuluş Savaşı pilotlarından Vecihi Hürkuş tarafından 1923 yılında inşasına başlanan VECİHİ-14 adlı ilk milli uçak 1924’te imal edildi.

İlk ve son uçuşunu ise 1925’te yaptı.

Çünkü Vecihi Hürkuş’un ürettiği yerli uçak, “izinsiz uçtuğu” gerekçesiyle durduruldu.

“Milli uçağı” beğenmeyen CHP tek parti iktidarı, aralarında Selahattin Reşit Alan’ın da olduğu 5 kişilik grubu Fransa’ya göndererek “uçak mühendisliği” eğitimi almalarını sağladı.

Alan, Türkiye’ye döndükten sonra “Selâhattin-1” isimli kendi uçağını imal etmeye başladı ancak gereken devlet desteğini göremediği için seri üretime geçilmedi.

1926 yılında ise Kayseri ile Eskişehir’de ilk uçak ve motor fabrikaları açıldı.

1940’lara gelindiğinde Türkiye tam 500 adetlik devasa bir savaş uçağı filosuna sahip olmuştu.

 Fakat 1947’de, CHP’lilerin “Milli Şef”i İsmet İnönü’nün iktidarında skandal bir adım atıldı.

“Marshall Planı” çerçevesinde yardımda bulunmayı vaat eden Amerikan hükümetinin talimatına uyan İnönü, elindeki milli savaş uçaklarını tek tek imha etti ve ABD’den uçak satın almaya başladı.

İhracat izni alamayan ve yurt dışına uçak satmasın diye hakkında özel kanun çıkarılan Nuri Demirağ’ın uçakları ise hurdacılara verildi.

Atatürk döneminde on bir yıl boyunca İçişleri Bakanlığı yapan Şükrü Kaya’nın, Ege’de yaşanacak muhtemel bir kriz için inşasına başladığı “çıkarma gemileri”nin üretiminin durdurulduğu…

“Bakü Fatihi” olarak tanınan Nuri Killigil’in İstanbul’da kurduğu mühimmat ve silâh fabrikasının, şüpheli bir şekilde havaya uçtuğu o meş’um günlerde...

İlk milli “uçak bombası” fabrikasını kuran ve 500, 1000 kiloluk uçak bombaları üreterek; Polonya, Mısır hatta Yunanistan gibi ülkelerden sipariş alır hale gelen Şakir Zümre de ABD’den gelen sözde “silah yardımı” yüzünden üretime son vererek, çaresiz “sobacı” olmak zorunda kaldı.

Basiretsiz yöneticiler yüzünden yerli üretimin önü sürekli kesildiği için yıllarca Batı’nın bize layık gördüğü ve “modernizasyon” adı altında her yıl milyonlarca dolar ödediğimiz Haçlı artıklarını kullanan Türkiye, ilk kez 1960'lı yılların ikinci yarısından itibaren envantere giren keşif ve genel maksat helikopterlerini de Amerika’dan satın aldı.

Savunmada Amerika’ya göbekten bağlı olduğumuz için dönemin ABD Başkanı Johnson’ın, 5 Haziran 1964’te İsmet İnönü’ye gönderdiği meşhur “tehdit mektubu” yüzünden Kıbrıs’ta yaşanan Rum zulmü karşısında da çaresiz başımızı kuma gömmek zorunda kaldık.

Soydaşlarımızın hunharca boğazlandığı Kıbrıs’a ise ancak 10 yıl sonra, 20 Tem 1974 yılında… Özellikle seküler kesimin, dehasını ve ağır sanayi hamlesini eleştirmek için “Seçim meydanlarında, hurdacılar çarşısında ustalara yaptırdığı ‘uçak’ maketi üzerine çıkıp konuşuyor” diyerek çapsız esprilerle küçümsemeye çalıştıkları Merhum Necmettin Erbakan sayesinde müdahale edebildik.

Cumhuriyetin ilk yıllarında birçok ülkeye uçak ihraç ederken, basiretsiz muktedirler yüzünden artık elindeki uçakları bile tamir edemez hale gelen ve 1948 yılında kurulan haydut devlet İsrail’den bakım desteği alan Türkiye…

“İman varsa imkân vardır” sözü ile milletimize yılmaz bir mücadele şuuru aşılayan ve başlattığı “Ağır Sanayi Hamlesi” ile onlarca fabrika açarak, ASELSAN ve ROKETSAN’ın temellerini atan ve daha dünyada esamisi okunmazken “insansız uçakların” üretileceğinin müjdesini veren Erbakan Hoca sayesinde büyük bir uyanış yaşadı.

Sokaklarda başörtülü-sakallı kovalamayı “muasır medeniyet” seviyesi sanan vesayet odaklarının saltanatına son veren Başkan Tayyip Erdoğan ise göreve gelir gelmez, Hocası Erbakan’ın işaret ettiği yolda emin adımlarla ilerleyerek “gök vatan”daki geri kalmışlığa son vermek için önemli adımlar attı.

“Yerli savaş uçağımız göklerde olacak” diyerek, 1947’de Türk havacılığının önünü kesen müesses nizama meydan okudu.

Çok geçmeden “Cumhuriyet mitingleri” patlak verdi.

Ardından “Ergenekon- Balyoz” süreci.

Buna rağmen ilk yerli ve milli SİHA’larımız envantere girdi.

Sonrasında “Gezi kalkışması”, “15 Temmuz FETÖ ihaneti”, “Kur operasyonları” birbirini kovaladı…

Bunca saldırılar karşısında diz çökmeyen Türkiye önce uzaya çıktı.

Bu tarihi adım takdir görmek yerine, “İstikbal göklerdedir” diyen Mustafa Kemal’in izinden gittiklerini savunan sözde Kemalistler tarafından “turistik gezi” diye aşağılandı.

Aynı kesim, TUSAŞ tarafından geliştirilen Türkiye'nin beşinci nesil jet savaş uçağı KAAN’ı da küçümsedi.

“2030’a kadar uçuramazlar”, “kalorifer peteği gibi”, “Hayal satmayın” şeklindeki söylemlerle Milli Muharip Uçak projesi, sabote edilmeye çalışıldı.

Fakat!..

Her fırsatta “Türkiye’nin her alanda güçlü olmak mecburiyetinde olduğuna” dikkat çeken ve  “Bizi düşmanlarımıza karşı koruyacak tek şey bileğimizdir, kendi gücümüzdür, kendi imkân ve kabiliyetlerimizdir. Diğer türlü bize bu coğrafyada nefes bile aldırmazlar” diyerek “güçlü bir ordu” ve “güçlü bir savunma sanayine” vurgu yapan Başkan Erdoğan sayesinde KAAN önce havalandı, önceki gün de Endonezya’dan 48 adetlik ilk siparişini aldı.

Bu fakir yazısına son noktayı vurmaya hazırlanırken ise eli kanlı İsrail’in savaş jetleri İran’ı bombalamaya başladı.

Umarım!

Bir şişe biraya vatan toprağını feda edebilecek potansiyele sahip olan ve yıllarca savunma projelerine “kalorifer peteği”, “soba” diye burun kıvıranlar da artık yerli uçağın, milli silahın önemini fark ederler…

Erdoğan’ında dediği gibi;

Aksi halde bu coğrafyada işimiz zor!

Zekeriya Say /Haber7