"Kimsesizler Diyarı" isimli şiiri okurlarımızın beğenisine sunuyoruz.
KİMSESİZLER DİYARI
Öyle bir alışmışım ki yalnızlığa
Nasılsın deseler keyfim bozulur
Rüzgâr kapımı çalsa kızasım gelir
Güneş girse penceremden izinsiz
Yağmur düşse bahçeme habersiz
Ben yine ben yalnız ve çaresiz
Bu hayat savaşında ölesim gelir
Geçsin zaman diye birlikte dönen
Akrep, yelkovan gözüme batar
Uğurlayıp içimden tüm saatleri
Sessizliği seyre dalasım gelir
Dertten, tasadan, kalabalıktan
İnsandan bihaber, kimsesiz dağlar
Sesime ses verse yüreğim yanar
Yalnızlığa mahkûm olasım gelir
Yalnız doğup yalnız ölüyor insan
Kaderi ateşten çember içinde
Ben yine ben kendimi çekip savaştan
Kimsesizler diyarına göçesim gelir.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.